Op weg van werk naar huis, zag ik opeens in de verte bergen houtsnippers liggen. Je ontwikkelt er vast een speciaal zintuig voor als je op de Back-to-Eden-manier tuiniert. 🙂
Dus ik was helemaal blij! Maar voordat ik dan terug ga met auto, riek en vuilniszakken, ben ik eerst bezig geweest om te achterhalen van wie deze houtsnippers waren. Via de gemeente naar een hoveniers bedrijf, van een hoveniersbedrijf weer naar een ander enz, Dit duurde een week voordat ik wist van wie de snippers waren, maar ik mocht ze gaan halen!
Geduld is een schone zaak.
En het fijne is, ik sta veel rustiger te scheppen als ik weet dat ik toestemming heb om de snippers weg te halen. En geloof me het zal niet de eerste keer zijn dat ik sta te scheppen en wordt aangesproken door voorbijgangers (niks mis met sociale controle) en het is dan fijn dat je uit kan leggen dat je toestemming hebt.
En ook deze keer gebeurde dat. Alleen was het de politie die polshoogte kwam nemen van mijn bezigheden.
Allemaal goed afgelopen…ik loop nog steeds vrij rond….whahaha.
Even meekijken naar de houtsnippers?
